گرامی باد یاد و خاطره ی ویکتوریا کیانی راد و امیر احمدی

نوشته شده توسط : نیما ابوکاظمی

یدر سالگرد تراژدی مهر

.

اینگونه که در من می نگری

بازمی مانم از سخن...و دریا معنای مرداب های پوسیده می شود

اینگونه که در من می نگری

باز می مانم از نفس...و خورشید در کهکشان تلخش نمی تابد

اینگونه که در من می نگری

باز می مانم از تپش...و اندوه ماه در نبض گندمگون خاک می دمد

چرا که آبشار تبسم تو ، مفهوم زلالی دریاست

و کهکشان بزرگ دستانت ، آسایش بی انتها

و چشمانت ، دو عصاره مهر و زیبایی

.

گرامی باد یاد و خاطره ی ویکتوریا کیانی راد و امیر احمدی ... که در حادثه ی غار پراو ( ١۶ مهر ماه ۱۳۸۱ ) برای همیشه به ابدیت روشن جهان پیوستند .

.

.

_______________________

اجرای برنامه ی پیمایش کامل غار پراو در مهر ماه ١٣٨١ به سرپرستی کاظم فریدیان ، به بحرانی بزرگ در تشکیلات باشگاه دماوند و افکار عمومی جامعه ی کوه نوردی ایران منجر گردید . در این برنامه و به دلیل اشتباهات مسلم و مرگبار فریدیان در انجام وظایف مشخص سرپرستی ، ویکتوریا کیانی راد در ساعت ١٨ روز شانزدهم مهر ٨١ و امیر احمدی در حدود ساعت ٢٢ همان روز جان خود را از دست دادند و اجسادشان برای همیشه در عمق ۴٨۵ متری این غار باقی ماند ... عناوین اشتباهات مسلم و مرگبار کاظم فریدیان در گزارش هیئت مدیره ی آن زمان باشگاه دماوند به صورتی مشخص ، چنین بیان شده است : « ... گروه بندی نامناسب افراد توسط سرپرست ... عدم انتخاب سرپرست برای تیم دوم ... عدم پیش بینی امداد رسانی جهت حوادث احتمالی توسط سرپرست ...مجموع گزارشات ، تحقیقات و مستندات حادثه غار پراو