کوه نوردی فنی

به شانه ام زدی تا تنهاییم بتکانی.... به چه دل خوش کرده ای؟ به تکاندن برف از روی شانه های ادم برفی؟!!

کوه نوردی فنی

به شانه ام زدی تا تنهاییم بتکانی.... به چه دل خوش کرده ای؟ به تکاندن برف از روی شانه های ادم برفی؟!!

نقد و بررسی اشتباهات " فرشاد خلیلی " در آن پنج شنبه ی سیاه

کوه نوردی هم مانند هر ورزش دیگری دارای قوانین ، اصول و بنیان های آموزشی خاص خود می باشد . قوانین ، اصول و بنیان هایی که امروزه  _ و بیش از هر زمان دیگری _  با شاخه های مختلف علوم پیوند یافته و نقش حیاتی آن  در انجام هر گونه فعالیت و برنامه موفق و ایمن در این ورزش ، واقعیتی غیر قابل انکار به شمار می رود . نگاهی گذرا به پاره ای از حوادث تراژیک و مرگبار کوه نوردی ایران به روشنی گواه بی اعتنائی و عدم توجه جدی سازمان دهندگان و سرپرستان و شرکت کنندگان در برنامه های کوه به این قوانین ، اصول و بنیان های علمی و آموزشی می باشد . بعد از حادثه ی سیل دره ی اندرسم در تابستان سال 84 و مرگ یازده تن از کوه نوردان استان قزوین ، ریزش بهمن های متوالی محور شمشک _ دیزین در روز پنج شنبه 15 بهمن 1388 ، یکی دیگر از تلخ ترین و غم بار ترین روزهای تاریخ کوه نوردی ایران را با مرگ 8 کوه نورد استان تهران رقم زد . انتشار گزارشی تقریبا کامل و لحظه به لحظه از جریان این حادثه توسط یکی از شاهدان و بازماندگان به نام پرویز شجاعی پارسا در وبلاگ ایران سرزمین من ، موجب گردید بتوانیم تلاشی را در جهت نقد و بررسی عملکرد سرپرست برنامه " فرشاد خلیلی " به انجام برسانیم . تلاشی که هدف آن دست یابی به تجربیات و آموزه هایی برای به حداقل رساندن این گونه وقایع و رویدادها در کوه نوردی کشورمان می باشد.

.

***

حادثه ی روز پنج شنبه 15 بهمن 88 برای تیم اعزامی باشگاه دماوند بوده است . تیمی حدودا سی نفره از کار آموزان کوه نوردی و داوطلبان عضویت رسمی این تشکل که به سرپرستی و مربی گری فرشاد خلیلی و دو کمک مربی به نام های حسن بیرجندی و پیمان ثروت ، همراه با دو مینی بوس برای اجرای کلاس آموزش غار برفی _ با پرداخت هزینه ی هر نفر 250000 ریال _ عازم گردنه ی دیزین می شوند . بررسی اظهارات بازماندگان و گزارش منتشر شده ی شجاعی پارسا نشان دهنده ی زنجیره ای از اشتباهات فرشاد خلیلی به عنوان سرپرست برنامه است که تیم کوه نوردان مبتدی و کارآموزان باشگاه دماوند را گام به گام به فاجعه نزدیک کرده است :

 

 اشتباه اول

انتخاب گردنه ی دیزین به عنوان منطقه ای دوردست ، مرتفع  و دارای جاده ارتباطی فوق العاده خطرناک در فصل زمستان ، برای برگزاری کلاس آموزشی کوه نوردان مبتدی ،  انتخابی اشتباه بوده است . برای هر سه ویژه گی ذکر شده این منطقه نیز می توان دلایلی را ذکر کرد . دوردست : که امکان و ظرفیت عملیات امدادی در مواقع لزوم را بسیار محدود و با مشکل روبرو می کند .  مرتفع : که در فصل زمستان مترادف با سرمای شدیدتر و یخ زدگی است و بخصوص برای اجرای کلاس آموزش غار برفی بسیار بی معناست...

 

 " توسط مرحوم خلیلی ، محل های کندن غار مشخص شد و همنوردان در گروه های 5 و یا 6 نفره مشغول به کندن غار برفی شدند . پس از اندک زمانی متوجه شدیم که مشغول کندن غار یخی هستیم نه برفی . چرا که لایه های پایینی برف کاملا" تبدیل به یخ شده بود و کندن آنها انرژی بسیار زیادی را می گرفت ولی ناامید نشدیم و کار را با شدت بیشتر ادامه می دادیم ... از گزارش شجاعی پارسا "     .    و خطرناک به لحاظ راه ارتباطی : با وضعیت محور شمشک به دیزین در فصل زمستان ، اغلب کوه نوردان و اسکی بازان استان تهران آشنائی دارند . اولین محور کوهستانی است که با آغاز اولین بارش ها ، خطرناک و غیر ایمن و یا مسدود بودن آن توسط اطلاعیه های پلیس راه اعلام می شود و اولین محور کوهستانی است که با آغاز اولین بارش های برف ، خبر ریزش بهمن های سهمگین آن را بلافاصله در خبرها می شنویم .

.

اشتباه دوم

 بی اعتنائی و عدم توجه فرشاد خلیلی به عنوان سرپرست برنامه به پیش بینی ها و اعلام وضعیت جوی توسط سازمان هواشناسی و دیگر سایت های معتبر ، به هیچ عنوان پذیرفتنی نیست . اطلاع و آگاهی دقیق از وضعیت آب و هوائی منطقه ، یکی از همان قوانین ، اصول و بنیان هایی ست که در بالا به آن اشاره شد و در بسیاری از متون آموزشی به عنوان یکی از وظایف اساسی سرپرستان ، تاکیدهای فراوانی برای آن وجود دارد :

" شرح وظایف سرپرست ... حفظ ایمنی : مهمترین موضوع در برنامه های کوه نوردی ، ایمنی اعضاست که از همان مرحله ی برنامه ریزی باید در دستور کار قرار گیرد ... چک لیست سازماندهی و راهبری گروه ... پیش از برنامه : از پیش بینی وضع هوا و شرایط بارندگی ، ریزش بهمن و ... آگاه شوید ... طرح درس مربی گری درجه 3 کوه پیمائی ویژه مربی _ انتشارات فدراسیون "

" رهنمودهائی برای اجتناب از بهمن زدگی به کوه نوردان و اسکی بازان : ... همیشه از توصیه های هواشناسی مطلع باشید و از آنها پیروی کنید ... گاهنامه آموزش شماره 1 _ انتشارات باشگاه دماوند"

" قبل از بروز حادثه باید پیش بینی کرد : در صورتی که می توان پیش بینی هوای بد را نمود... هم چنین بلافاصله بعد از ریزش برف تازه ، بهتر است از اجرای برنامه کوهستانی منصرف شد ... جزوه بهمن شناسی _ انتشارات باشگاه دماوند "

.

اما حکایت تیم کارآموزان باشگاه دماوند به سرپرستی فرشاد خلیلی از گونه ای دیگر است . نه فقط به پیش بینی و اعلام وضعیت جوی توجه نمی شود ... "دستور حرکت توسط مرحوم خلیلی که سرقدم بود صادر شد ، من پشت سر او و دیگران پشت سر من به راه افتادیم . در طول مسیر با ایشان کمی هم صحبت شدم و اولین چیزی که گفتم در باره هوا و هواشناسی بود و ایشان گفت فکر نمی کردم هوا به این حد خراب باشد... از گزارش شجاعی پارسا  و در نتیجه لغو یا تغییر برنامه به موقعیتی مناسب تر صورت نمی گیرد بلکه در مواجهه رودرو با شرایط بحرانی  منطقه نیز همچنان اصرار برای ادامه ی برنامه وجود دارد . جالب است که شجاعی پارسا به عنوان یک کارآموز مبتدی می تواند تصمیم عاقلانه ی بازگشت را تشخیص دهد اما فرشاد خلیلی نمی تواند : " ... هر چه به گردنه دیزین نزدیکتر می شدیم وضعیت هوا به مراتب بدتر میشد ... پس از اندک  زمانی و در حدود ساعت 9 صبح ، به غیر از خودروهای دو دیفرانسیل باقی خودروها  با مشکل جدی مواجه شدند و خیلی ها تصمیم عاقلانه گرفتند و بسمت تهران مراجعت کردند ...

بالاخره مینی بوس ما هم در دو کیلومتری گردنه دیزین  به دلیل حجم زیاد برف بر روی جاده و همینطور نامناسب بودن لاستیک هایش به مشکل خورد و پس از حدود یکساعت تلاش بی نتیجه ، در نهایت، لودر راهداری به کمک ما شتافت و مینی بوس را از برف رها کرد و کمک کرد که به سمت تهران برگردد و ما پیاده به  سمت گردنه دیزین راهی شدیم ... از گزارش شجاعی پارسا "

 

نکته 1 : راهداری محور شمشک _ دیزین را مسدود نکرده بود ... علائم هشدار دهنده ای در مسیر وجود نداشت ... وضعیت و نظام مدیریت راه های کشور نابسامان است ... و ده ها و ده ها مسئله ی دیگر که همه ما بخوبی از آن آگاهی داریم ... اما و آیا این ها می تواند پاسخ و توجیه مناسبی برای تصمیمات غلط و اصرارهای نابجای ما برای ادامه برنامه باشد ؟ مگر نه آنکه ما به عنوان سازمان دهندگان و سرپرستان برنامه های کوه بایستی پیش از و بیش از هر چیز دیگری تابع قوانین ، اصول و بنیان های ورزش خود باشیم و از آن ها پیروی کنیم ؟ اجرای برنامه و اعزام تیم از اساس اشتباه بوده است و این منطقی و پذیرفتنی نیست که حالا برای گریز از پاسخ گوئی و طفره از قبول مسئولیت بگوئیم چرا مسیر را مسدود نکرده بودند و چرا ...  ضمن آنکه در عمل دیدیم حتی با وجود مسدود بودن مسیر به دلیل شرایط طبیعی ( حجم برف ) باز هم اصرار برای اجرای برنامه وجود داشته است و ضمن آنکه در عمل دیده ایم که حتی با وجود مسدود اعلام کردن جاده  : سه سال پیش تیمی از اعضای _ باز هم _  آزمایشی باشگاه دماوند به سرپرستی بهنام ناصحی و با کمک مهیار پورعبداله بعد از مواجه شدن با بسته بودن محور شمشک _ دیزین به دلیل خطر ریزش بهمن ، حرکت پیاده ی خود را به طرف گردنه دیزین ادامه می دهد که آنان نیز دچار حادثه بهمن می شوند و پیکر بی هوش جواد قارایی را از زیر برف ها بیرون می کشند و ... ( نقل: یکی از مربیان باشگاه دماوند )

نکته 2 : در سایت های معتبری مانند  snow-forecast پیش بینی و اعلام وضعیت جوی برای سه نوبت صبح ، بعدازظهر و شب صورت می گیرد و لذا نمی تواند منطقی و پذیرفتنی باشد که به امید و احتمال بهبود اتفاقی (!) شرایط آب و هوائی عازم منطقه شویم . شاید در مورد تیمی زبده و برای اجرای صعودی دشوار و حرفه ای _ و با آگاهی و قبول مسئولیت تمام مسائل و اتفاقات ممکن _ حتی با وجود اطلاع از وضعیت جوی نامناسب برای اجرای برنامه اقدام شود اما هیچ سازمانده و هیج سرپرستی حق و اجازه کوچک ترین ریسکی را برای اجرای یک کلاس آموزشی و کوه نوردان مبتدی شرکت کننده در آن ندارد .

.

اشتباه سوم

حدود 4 ساعت بعد از رسیدن تیم به گردنه ی دیزین و تلاش برای برگزاری کلاس ، سرانجام فرشاد خلیلی تسلیم می شود و لغو کلاس آموزشی خود را اعلام می کند :

" ساعت 14بود که مرحوم خلیلی همه دوستان را جمع کرد و گفت بدلیل نامناسب بودن شرایط جوی و برف موجود در منطقه ، جهت درست کردن غار برفی ، برنامه را بایستی کنسل کنیم و به تهران مراجعت کنیم که با شنیدن این خبر همنوردان با صدای بلند اظهار خوشحالی کردند.. از گزارش شجاعی پارسا "

در زمان استقرار تیم بروی گردنه ، عکس های منتشر شده در وبلاگ ایران سرزمین من بخوبی نشان دهنده ی وضعیت جوی منطقه و بارش سنگین برف است :

.

در چنین وضعیت جوی و با این میزان بارش سنگین برف تازه ، تصمیم به راهپیمائی تیم پرجمعیت کارآموزان باشگاه دماوند در طول محور کوهستانی و ناامن دیزین _ شمشک و با آن سابقه ی آشنا در ریزش بهمن های متوالی ، تصمیمی اشتباه و بسیار خطرناک از سوی فرشاد خلیلی بوده است .

بی توجهی او به بسیاری از مفاهیم و اصول علمی آموزش های بهمن شناسی _ که خودش اغلب مدرس آن برای کارآموزان بود _ براستی غیر قابل درک می باشد . در جزوه های آموزشی خود باشگاه دماوند و در بحث های مربوط به بهمن شناسی می خوانیم :

" بعد از بارش برف تازه ، احتمال ریزش بهمن افزایش می یابد ... و در تحقیقات موسسه برف و بهمن شناسی سوئیس این نتایج بدست آمده است : همراه با باد ، میزان بارش 40 تا 60 سانتی متر دارای درجه خطر 3 بوده و به معنای خطر زیاد در جاده ها و راه های کوهستانی است ..."  

یا در کتاب " بهمن " از انتشارات دانشگاه تهران آمده است : " بدیهی است که در بین تمام عوامل شرکت کننده در تشکیل بهمن ها ، برف اصلی ترین عامل می باشد . بارش برف تازه عامل شروع سقوط بیشترین بهمن ها است . بیش از 80 درصد سقوط بهمن ها در خلال یا بلافاصله پس از بارش برف اتفاق می افتد ... "

و شاید فقط با چنین زمینه ای از اطلاعات تئوریک و علمی بتوانیم میزان بسیار بالای خطر و ریسک را در تصمیم فرشاد خلیلی دریابیم و با آمیزه ای از حیرت و شگفتی و دلهره به عکس های راهپیمائی  تیم پرجمعیت کوه نوردان مبتدی باشگاه دماوند در یکی از خطرناک ترین محورهای کوهستانی ایران نگاه کنیم !

..

اشتباه چهارم

" ساعت 15:15 و پس از طی کردن حدود 3 کیلومتر از گردنه دیزین به سمت شمشک به تجمعی از خودروها رسیدیم که در حال انتظار بودند . وقتی کمی جلوتر رفتیم متوجه سقوط بهمن و مسدود شدن جاده شدیم و عوامل راهداری با یک دستگاه لودر در حال تمیز کردن جاده بودند . مرحوم خلیلی شروع کرد به نظاره کردن بهمن و صحبت کردن با راهداران ... از گزارش شجاعی پارسا "

تیم در ادامه ی راهپیمائی خطرناک خود در جاده به نقطه ای می رسد که در اثر ربزش بهمنی تازه مسدود شده و ... در اینجا فرشاد خلیلی بدترین و بزرگترین و در عین حال آخرین تصمیم اشتباه زندگی ورزشی خود را می گیرد . اصرار برای عبور از مخروط بهمنی ! 

شجاعی پارسا در گزارش خود می گوید : " حدود نیم ساعت در این مکان در زیر ریزش برف و باد ایستاده بودیم و منتظر بودیم ... " می توان عوامل مورد اشاره در گزارش او ( ریزش برف و باد ) را با میزان و حجم بارش صورت گرفته ( نگاه کنید به عکس بالا و قطر برف در دو سوی جاده ) در کنار یکدیگر قرار داد و عمق خطری که هر لحظه تجمع کوه نوردان را در حاشیه ی خروجی بهمن تهدید می کند و هم چنین جوهر نسنجیده و غیر مسئولانه ی تصمیم و اصرار فرشاد خلیلی برای عبور از مخروط بهمن و از مقابل دهلیز یک بار تخلیه شده را با تمام وجود احساس کرد .

" باور کنید لرزه ای به تنم افتاد و خوب که دقت کردم دیدم درسته ، مرحوم خلیلی محلی را بالای بهمن شکافته و به آنسو رفته است . خیلی سریع به آقای بیرجندی علامت داد و اول یک گروه سه نفره شامل مرحوم علی اکبر ابراهیم پور ، فرشید ابوالفتح زاده و مرحوم اکبر کشاورز و گروه دوم شامل پرویز شجاعی ، حسین حیدری و خانم مینا رسولی به فرمان بیرجندی به آهستگی و احتیاط و البته با ترس و  لرز عبور کردیم... از گزارش شجاعی پارسا "

به حجم برف و شیب دیواره مانندی که فرشاد خلیلی کارآموزان باشگاه دماوند را به عبور از آن دعوت کرده است در عکس بالا نگاه کنید . آیا قرار است فقط در اتاق های امن و زیر سقف های استوار شعار پای بندی به قوانین ، اصول و بنیان های ورزش خود را بدهیم و آنگاه که زمان عمل فرا می رسد چنین غیرمسئولانه جمعیتی از شاگردان خود را به قلب فاجعه بکشانیم و زندگی و سرنوشت شان را در معرض بازی شانس و اتفاق " یا مرگ یا زندگی " بگذاریم ؟ 

گزارش شجاعی پارسا به روشنی گویای مخالفت مسئولان راهداری با تصمیم و اصرار فرشاد خلیلی برای عبور از روی بهمن است : " وقتی به مرحوم خلیلی رسیدم این آخرین جمله ای بود که شنیدم : این راهدار ، نیم ساعته که وقتمون رو گرفت و گرنه تا حالا کلی راه رفته بودیم ... "  بهمنی سقوط کرده و نقطه ای بحرانی را در محور شمشک _ دیزین بوجود آورده است . لودرها در قلب بحران به کار پاک سازی جاده مشغولند ( که درست یا غلط آن موضوع بحث دیگری است ) اسکی بازان و ردیفی طولانی از اتومبیل ها در حاشیه ی بحران در انتظار بسر می برند اما کوه نوردان ... نمی توانند صبر کنند ! نمی توانند مانند بقیه منتظر باز شدن جاده و اتمام فعالیت لودرها بمانند ! و اصلا مشخص نیست که چرا ؟ این همه ناشکیبائی و شتاب برای چه بوده است ؟ برنامه ی آنان که دو روزه بود و به لحاظ تدارکات شخصی و غذائی مشکلی نداشتند و ... تیم کارآموزان باشگاه دماوند در تصمیمی اشتباه و مرگبار از سوی سرپرست و مربی خود ، به قلب بحران می زند و دیگر ... بروز فاجعه تعجبی ندارد ! و پنج شنبه ی سیاه کوه نوردی ایران به سادگی در مقابل چشمان حیرت زده ی شاهدان شکل می گیرد و در آن روز فقط کوه نوردان کشته می شوند و فقط کوه نوردان کشته می شوند و فقط کوه نوردان کشته می شوند !! و بعد دیگر ...هر چه هست تاسف است . تاسفی عمیق و تلخ و فراموش نشدنی !

.

نکته 1 _  ارزیابی فرشاد خلیلی از فرایند تعیین احتمال سقوط بهمن های بعدی _ که به آن ارزیابی پایداری می گویند _ اشتباه بوده است . در حال حاضر تلاش می شود که فعالیت لودرها و مسئولان راهداری گناهکار اصلی در ریزش بهمن های بعدی معرفی شوند . این احتمال ممکن است درست باشد یا نباشد . در صورت درست بودن ، فقط بار مسئولیت را بر شانه های فرشاد خلیلی سنگین تر می کند و به تصمیم و اصرار اشتباه و مرگبار او نمود بیشتری می دهد . چرا که نتوانسته است درک و ارزیابی صحیح از احتمال ریزش های بعدی در نتیجه ارتعاش حاصل از فعالیت لودرها داشته باشد و تیم خود را با وجود فعالیت آنان به عبور از قلب خطر فراخوانده است و می تواند درست نباشد به دلیل فراهم بودن تمام زمینه های مساعد ( باد ، بارش سنگین برف تازه ، شیب دامنه ها و ... ) برای سقوط بهمن های بعدی از بقیه ی دهلیزهای اصلی و فرعی دیگر .

نکته 2 _  در تمام مباحث ، کلاس ها و جزوه های آموزشی بر ضرورت عبور از منطقه ی خطر به صورت انفرادی و تک تک و یا حفظ فاصله ی ۵٠ متری تاکید شده است . پایه و اساس دستور فرشاد خلیلی برای عبور سه نفره مشخص نیست . ضمن آنکه مطابق عکس های منتشر شده در وبلاگ شجاعی پارسا ، این نکته در انتهای تیم و از سوی کمک مربیان برنامه جدی گرفته نشده و عبور نفرات از منطقه ی خطر( عکس زیر ) با رعایت هیچ یک از نکات ایمنی صورت نمی گیرد .

                          

نکته 3 _ باشگاه دماوند در جزوه ی آموزشی بهمن شناسی خود آورده است : " در صورت فقدان بیل جهت برداشتن برف و یخ ، کار جست و جوی قربانیان بهمن چندان موثر نیست و کار بیهوده ای تلقی می شود " و شجاعی پارسا در گزارش خود می نویسد : " قبل از حرکت مرحوم خلیلی جهت سهولت در راهپیمایی ، گفتند نیازی به حمل بیل ها که به تعداد 11 عدد در بین دوستان تقسیم شده بود نیست و آنها را در پشت وانت آقای علی غضنفری که خود را با وسیله شخصی اش به گردنه دیزین رسانده بود ، گذاشتیم "

.

کوه نوردی هم مانند هر ورزش دیگری دارای قوانین ، اصول و بنیان های آموزشی خاص خود می باشد . قوانین ، اصول و بنیان هایی که امروزه  _ و بیش از هر زمان دیگری _  با شاخه های مختلف علوم پیوند یافته و نقش حیاتی آن  در انجام هر گونه فعالیت و برنامه موفق و ایمن در این ورزش ، واقعیتی غیر قابل انکار به شمار می رود . نگاهی گذرا به پاره ای از حوادث تراژیک و مرگبار کوه نوردی ایران به روشنی گواه بی اعتنائی و عدم توجه جدی سازمان دهندگان و سرپرستان و شرکت کنندگان در برنامه های کوه به این قوانین ، اصول و بنیان های علمی و آموزشی می باشد .

.

.

 

-------------------------------------

پی نوشت :

دوستان عزیز کوه نورد ! این حادثه می تواند ابعاد و زوایای بسیار دیگری برای نقد و بررسی و تجربه اندوزی داشته باشد . در مثال آنچه دوستان گروه کوه نوردی لواسان در باره ضرورت هماهنگی با گروه های محلی برای اجرای برنامه ها مطرح کردند . با کمک و هم فکری تک تک شما می توانیم توشه ای هر چند ناچیز برای تلاش ها و فعالیت های خود و آیندگان فراهم آوریم . عقب ماندگی و فقر بنیان های علمی و آموزشی و سایه ی تهدید حوادث مرگبار در این ورزش دوست داشتنی مان ، همان درد مشترکی ست که همگی و به یک اندازه از آن رنج می بریم . نظرات ، دیدگاه ها و آموزه های خود را از این حادثه بنویسید . تجربه نشان داده است که برای جمع بندی ، نتیجه گیری و رسیدن به نقطه ای روشن بعد از وقوع چنین فجایع تراژیکی ، نمی توانیم چشم امیدی به متولیان دولتی و غیر دولتی این ورزش داشته باشیم  . دولتی ها ، بنا بر هزار و یک دلیل و مصلحت و منفعت و ... نتایج و دست آوردهای " کمیته بررسی حوادث " خود را انتشار نمی دهند و به امید فراموشی به قفسه های بایگانی می سپارند و غیر دولتی ها ... در نزد مدیران و مسئولان  انجمن کوه نوردان نیز  ، همان منفعت ها و مصلحت ها به گونه ای دیگر همراه می شود با نفوذ پدرخوانده های باشگاهی و یا همراه می شود با دغدغه های شرکت در انواع جشنواره های یخ نوردی و سفر به فرانسه و خاطره نویسی از حال و هوای کافه های پاریس و مانع می شود از پرداختن به دلایل و ریشه های مرگ پی در پی همنوردان مان در برنامه های کوه !  ما می توانیم توانائی و ظرفیت های فکری و فرهنگی خود را در حل بحران ها و مبارزه با آن درد مشترک به تمام متولیان دولتی و پدرخوانده های غیر دولتی این ورزش نشان دهیم . ما می توانیم ! 

                                                                             به نقل از وبلاگ اقای نصیری

.

خودشان مقصر بودند!

فرماندار شهرستان شمیرانات ادعا کرد کوه نوردانی که در حادثه سقوط بهمن در محور شمشک دیزین‌، گرفتار و کشته شدند، با بی‌اعتنایی به هشدارها خود را به خطر انداختند. محمد لاریجانی گفت: به کوه نوردان نیز مانند اسکی‌بازان هشدار داده شده بود؛ اما آنها به اصرار خود رفتند. لاریجانی درباره روز حادثه گفت: صبح روز پنجشنبه، از ساعت 10و 30 دقیقه تا 11، هوا متغیر می‌شود . از بخشداری اعلام می‌کنند که باید پیست بسته و ماشین‌ها تخلیه شوند . حدود 10 ماشین پشت اولین بهمن می‌مانند که از آنها خواسته می‌شود حرکت نکنند و تا شب تمامی اسکی بازان باقیمانده، به هتل دیزین منتقل می‌شوند .

او با اشاره به تیم کوه نوردی حادثه دیده ادامه داد : آنها برای برگزاری کلاس آموزشی بهمن شناسی و اتاق برفی ، صبح روز پنجشنبه در حالی که هوا رو به خرابی می‌رود ، وارد منطقه می‌شوند و پای پیاده ، از همان پایین با توجه به اینکه مینی‌بوس‌ها حاضر به بالا آمدن نمی‌شوند، بالا می‌آیند . حدود ساعت 12 به تیم کوه نوردی اعلام شد هوا خراب است و از آنها نیز خواسته می‌شود که کنار اسکی‌بازها، پشت اولین بهمن بمانند، اما کوه نوردان در پاسخ به هشدارها ، اعلام می‌کنند سابقه زیادی داریم و از روی بهمن رد می‌شویم . فرماندار شمیرانات اضافه کرد : یک دستگاه لودر پیمانکار سعی در باز کردن مسیر از کنار بهمن داشت که کوه نوردان به اصرار خود تصمیم می‌گیرند از کنار لودر در قالب تیم‌های 3 نفره عبور کنند. کوه نوردان از کنار بهمن عبور می‌کنند؛ اما آخرین تیم آنها گرفتار بهمن دوم می‌شود. شماری از کوه نوردان برای نجات 3 نفر مدفون شده بر می‌گردند. سعید طاهری یکی از اسکی‌بازان که ... خود پشت بهمن در انتظار مانده بود، برای نجات کوه نوردان می‌رود . 2 نفر از بهمن زده‌ها پیدا می‌شوند، در حالی که اعضا در جست‌وجوی نادیا نجفی بودند ، بهمن سوم می‌ریزد و 7 نفر زیر بهمن می‌روند . لاریجانی گفت: پس از وقوع این حادثه بخشداری، هلال احمر، راهداری، شماری از کوه نوردان و حتی مدیرکل راه نیز وارد منطقه شدند . نیروهای راهداری برای رسیدن به بهمن زده‌ها ، 5 کیلومتر مسیر را از بهمن پاک کردند . تا 4 صبح روز جمعه تیم‌هایی با استفاده از دستگاه‌ها و سگ‌های زنده‌یاب ، به جستجوی خود ادامه دادند . پس از آنکه احتمال زنده ماندن بهمن‌ زده‌ها منتفی شد، برای ساعتی امدادگران استراحت کرده و مجدد از ساعت 7 صبح روز جمعه تلاش برای یافتن اجساد بهمن زده تا 4 بعد از ظهر ادامه پیدا کرد .
فرماندار شمیرانات گفت: در این حادثه، 8 نفر جان خود را از دست دادند؛ اما نباید فراموش کرد که 50 اسکی باز را نجات دادیم . این حادثه صرفا برای افرادی رخ داد که به هشدارها توجه نکردند . شاهد داریم که کوه نوردان حتی تغذیه خود را هم به اسکی بازانی که پشت بهمن منتظر مانده بودند، داده‌اند چرا که معتقد بودند آنها زیر بهمن خواهند رفت و خودشان نجات پیدا می‌کنند . او ادامه داد : محور شمشک به دیزین عمومی نیست و اختصاصی پیست است . عزیزانی که وارد منطقه می‌شوند، حتما آگاه و وارد هستند ؛ اما باید به هشدارهای هواشناسی و مسوولان محلی توجه کنند . در روز حادثه از اسکی بازان به غیر یک نفر که برای نجات کوه نوردان رفت ، هیچ کدام زیر بهمن نرفتند.  به گفته فرماندار شمیرانات درباره این حادثه، پرونده‌ای تشکیل شده و در دستگاه قضایی در حال پیگیری است تا مشخص شودکوتاهی از طرف چه کسانی بوده است .

روزنامه دنیای اقتصاد سه شنبه ٢٧ بهمن

آخرین خبرهای دریافتی از فاجعه ی بهمن دیزین


جمعه ١۶ بهمن ١٣٨٨ ساعت ١۵/١٠ دقیقه ... طی تماس تلفنی با یکی از مربیان و  اعضای قدیمی باشگاه دماوند ، آخرین خبرهای دریافتی از حادثه ی بهمن دیزین برای تیم آزمایشی باشگاه  به شرح زیر بیان می شود :

_ اعضای این تیم با هدف برگزاری کلاس آموزشی " غار برفی " و با سرپرستی و مربی گری فرشاد خلیلی خوشه مهر  روز پنج شنبه ١۵ بهمن در حالی که شرایط جوی بسیار نامناسب بود در گردنه دیزین پیاده می شوند.

_ با توجه به دو روزه بودن برنامه ، پس از پیاده شدن اعضای گروه ، دو مینی بوس این تیم به پایین ( شمشک ) فرستاده می شود . پس از صرف ناهار در گردنه دیزین ، سرپرست برنامه ، میزان برف موجود را برای برگزاری کلاس غار برفی نامناسب تشخیص داده و تصمیم به بازگشت پیاده به طرف شمشک و محل استقرار وسائط نقیله گروه می گیرد . ( به نظر می رسد این دومین اشتباه مهلک و مرگبار سرپرست برنامه باشد : اول ، عدم توجه به هشدارها و پیش بینی های هواشناسی و عدم لغو برنامه با توجه به شرایط بحرانی جوی و حجم سنگین بارش ها و دوم ، تصمیم به پیاده روی در جاده ی فوق العاده خطرناک و بسیار ناامن شمشک _ دیزین که وضعیت آن در زمستان و ظرفیت بالای آن برای ریزش بهمن های سنگین در مواقع بارش برای همه ی کوه نوردان و اسکی بازان استان تهران بسیار آشناست  )

_ آنان در جریان پیاده روی ، با بسته بودن قسمتی از جاده در نتیجه ی ریزش بهمن مواجه می شوند و در همان نقطه بهمن دیگری آنان را به زیر می کشد .

_ خبرها حاکی از ریزش سه بهمن متوالی است . 

_ حسن بیرجندی و پیمان ثروت که از کمک های سرپرستی در این برنامه بوده اند نجات یافته اند اما _ و متاسفانه _ فرشاد خلیلی جان خود را از دست داده است .

_ به گفته ی این مربی باشگاه دماوند ، پنج نفر از اعضای آزمایشی نیز در این حادثه کشته شده اند . همچنین یکی از اعضای گروه همت شمیران که برای کمک رسانی و امداد آمده بود .

_ در حال حاضر ، باشگاه دماوند تیمی به سرپرستی سهند عقدائی را برای جست و جو و امداد و نجات به منطقه اعزام کرده است .

_ این مربی باشگاه دماوند _ که درخواست می کرد فعلا از ذکر نامش خودداری شود _ شدیدا نسبت به وضعیت مدیریت سال های اخیر و سیستم معیوب و بحران ساز نظام آموزشی این باشگاه اعتراض داشت . به گفته ی وی ، حادثه دیگری نیز دقیقا سه سال پیش در همین منطقه برای تیم اعضای آزمایشی باشگاه رخ داده بود . تیمی به سرپرستی بهنام ناصحی و با کمک مهیار پورعبداله بعد از مواجه شدن با بسته بودن محور شمشک _ دیزین به دلیل خطر ریزش بهمن ، حرکت پیاده ی خود را به طرف گردنه دیزین ادامه می دهد که آنان نیز دچار حادثه بهمن می شوند . حادثه ای که خوشبختانه تلفات جانی نداشته است و نمی گذارند خبری از آن در جایی منتشر شود .

_ چه کسی پاسخ گوی این گونه تصمیمات غلط و مرگبار برای خانواده های قربانیان حادثه خواهد بود ؟ برای " انتخاب اشتباه منطقه ی برگزاری کلاس اعضای آزمایشی ، عدم توجه به هشدارها و پیش بینی های هواشناسی و در نتیجه عدم لغو برنامه ، تصمیم اشتباه پیاده روی در محور شمشک _ دیزین در شرایط بارش های سنگین جوی و ... " براستی چه توضیح و پاسخی می تواند وجود داشته باشد ؟ چرا در فدراسیون کوه نوردی و دستگاه ورزش این سرزمین کوچکترین کنترل ، نظارت و احساس مسئولیتی برای آنچه درون گروه ها و باشگاه های کوه نوردی می گذرد وجود ندارد ؟ کوه نوردی ایران تا کی باید شاهد این گونه فجایع مرگبار و جبران ناپذیر باشد؟

.

انعکاس حادثه در خبرگزاری ها :

فارس

مهر

ایسنا

اسامی نجات یافتگان

ایرنا

اعلام هشت کشته و مفقود

پایان عملیات امداد

.

..

آخرین خبر دریافتی از منطقه :

جمعه ١۶ بهمن ساعت ١۵/١٣ دقیقه ... طی تماس تلفنی با یکی از دوستان عزیز کوه نورد ( میثم کریمان ) در منطقه ی شمشک : بنا به اظهار یکی از افراد نیروی انتظامی ، تاکنون جسد ٩ نفر را از زیر برف ها بیرون کشیده اند و آخرین آمبولانس نیز منطقه را ترک کرد . با وجود آنکه احتمال بودن پیکر دیگری در زیر برف ها وجود ندارد اما عملیات تجسس هنوز قطع نشده است ...

.

.

اعلام اسامی کشته شدگان تیم باشگاه دماوند

١- فرشاد خلیلی خوشه مهر

٢_ اکبر کشاورز

٣- مهدی خراسانی

۴- حمید کاظم زاده

۵- علی اکبر ابراهیم زاده

۶_ مجید شهپری

٧_ نادیا نجفی

خبرگزاری مهر

.

.

سعید طاهری از اعضای گروه همت شمیران و مسئول کمیته فنی این گروه ، یکی دیگر از کشته شدگان فاجعه ی ریزش بهمن در منطقه دیزین بوده است :          

                       

« بعداز ظهر روز پنجشنبه 15 بهمن ، عده ای  از کوه نوردان گروه دماوند  در منطقه دیزین گرفتار بهمن شدند . در همین حین  آقای سعید طاهری که به اتفاق یکی از دوستان به قصد اسکی به منطقه رفته بودند حادثه را  مشاهده می کند و به کمک آسیب دیدگان می شتابد که متاسفانه بهمن دیگری ریزش کرده و او را نیز گرفتار می کند ... وبلاگ گروه همت شمیران »

.